Οι πιο επαναλαμβανόμενες παθολογίες στους γενειοφόρους δράκους είναι ο εντερικός παρασιτισμός, οι λοιμώξεις από αδενοϊούς και η μόλυνση από κίτρινο μύκητα. Μάθετε περισσότερα για αυτά εδώ.
Η σαύρα pogona, ή γενειοφόρος δράκος (Pogona vitticeps) είναι συνήθως αρκετά υπάκουο, κοινωνικό και εύκολο να κρατηθεί σε αιχμαλωσία. Αυτό το οδήγησε να γίνει ένα πολύ δημοφιλές κατοικίδιο στους λάτρεις των ερπετών. Ωστόσο, πρέπει να είστε προσεκτικοί με την υγεία τους, καθώς οι γενειοφόροι δράκοι μπορεί να είναι ευαίσθητοι σε διάφορες ασθένειες. Μάθετε για τις πιο κοινές ασθένειες σε γενειοφόρους δράκους σε αυτό το άρθρο.
Αυτό το ερπετό έχει μεγάλη αντίσταση στις αντίξοες συνθήκες του βιότοπού του, αν και αυτό δεν το καθιστά απρόσβλητο σε όλες τις ασθένειες. Για το λόγο αυτό, πρέπει να τηρείται η κατάλληλη φροντίδα για να διατηρείται το κατοικίδιό σας υγιές. Διαβάστε παρακάτω και μάθετε για τις 11 πιο κοινές ασθένειες στους γενειοφόρους δράκους.
Παράγοντες που προκαλούν ασθένειες σε γενειοφόρους δράκους
Οι περισσότερες από τις ασθένειες σε αιχμάλωτα ερπετά προκαλούνται από την απροσεξία των ιδιοκτητών τους. Επομένως, θα πρέπει να δώσετε προσοχή στις ανάγκες του κατοικίδιου ζώου για να αποφύγετε προβλήματα που μπορεί να είναι μοιραία. Μερικά από τα σημεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι τα ακόλουθα:
- Συνθήκες οικοτόπου: Τα ερπετά εξαρτώνται από τις συνθήκες του περιβάλλοντός τους για να ενεργοποιήσουν το μεταβολισμό τους, επομένως τυχόν αλλαγές θα μπορούσαν να έχουν σοβαρές συνέπειες στην υγεία τους. Η θερμοκρασία, η υγρασία και ο φωτισμός είναι αυτά που έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στο κατοικίδιο.
- Διατροφή: Η διατροφή των παμφάγων ζώων είναι συνήθως από τις πιο περίπλοκες στη διατήρηση, καθώς χρειάζονται μεγάλη ποικιλία τροφών. Αυτός ο παράγοντας είναι πολύ σημαντικός, καθώς η σωστή διατροφή διατηρεί το σώμα του ζώου σφριγηλό και του επιτρέπει να αντιμετωπίσει τις ασθένειες. Υπάρχει επίσης μια μεγάλη ποικιλία διατροφικών προβλημάτων που μπορεί να κοστίσουν τη ζωή ενός ερπετού.
- Υγιεινή: Καθώς περνά ο καιρός, η βρωμιά συσσωρεύεται στον βιότοπο, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση επικίνδυνων πηγών μόλυνσης για το ερπετό. Για να αποφευχθεί αυτό είναι απαραίτητο ένα σωστό καθεστώς καθαρισμού. Επιπλέον, οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να θυμούνται να πλένουν τα χέρια τους πριν και μετά το χειρισμό του κατοικίδιου για να αποτρέψουν την εξάπλωση άλλων ασθενειών.
- Ατυχήματα: Οποιοσδήποτε σωματικός τραυματισμός που υποστεί το ερπετό μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή ασθένεια, επομένως είναι καλύτερο να τον φροντίζετε έγκαιρα και σωστά.
Ποιες είναι οι πιο συχνές ασθένειες στους γενειοφόρους δράκους;
Τα terrariums που ζουν οι γενειοφόροι δράκοι είναι ιδανικά μέρη για τον πολλαπλασιασμό των παθογόνων μικροοργανισμών. Επομένως, εάν το ερπετό είναι αδύναμο λόγω έλλειψης φροντίδας, θα είναι εύκολο γι ‘αυτό να αναπτύξει μια ασθένεια που θα μπορούσε να απειλήσει τη ζωή του. Παρακάτω είναι μια λίστα με τις πιο κοινές ασθένειες σε γενειοφόρους δράκους.
1. Μεταβολική νόσος των οστών
Η μεταβολική νόσος των οστών είναι μια πάθηση που επηρεάζει αρκετούς τύπους οικόσιτων ερπετών. Προκαλείται από ανεπάρκεια ασβεστίου και βιταμίνης D, το οποίο είναι συχνά αποτέλεσμα κακής διατροφής και ανεπαρκούς φωτισμού (έλλειψη UVA και UVB). Ως αποτέλεσμα, ο μεταβολισμός του κατοικίδιου ζώου αρχίζει να απομεταλλώνει τα οστά και να τα κάνει πιο εύθραυστα.
Η θεραπεία συνίσταται στη χορήγηση συμπληρωμάτων διατροφής στο κατοικίδιο, που λύνει το πρόβλημα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, οι πιο σοβαρές συνθήκες αφήνουν τα ζώα με παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης που προκαλούν αναπηρία. Μόνο ένας κτηνίατρος θα μπορεί να σας δώσει τις διαθέσιμες επιλογές σε κάθε περίπτωση.
2. Ηπατική λιπίδωση
Ηπατική λιπίδωση προκαλείται από την κατανάλωση υπερβολικών λιπαρών. Αυτό οφείλεται σε κακή ισορροπημένη διατροφή ή υπερβολική σίτιση. Ως αποτέλεσμα, τα λιπαρά οξέα αποθηκεύονται στο συκώτι και προκαλούν ανισορροπίες στο μεταβολισμό του ζώου. Τα πιο κοινά κλινικά σημεία είναι η απώλεια βάρους, ο λήθαργος και η ωχρότητα των εσωτερικών βλεννογόνων.
Η θεραπεία αυτής της πάθησης περιλαμβάνει αλλαγές στη διατροφή του ζώου προκειμένου να ρυθμιστεί η πρόσληψη λίπους και να σταματήσει η συσσώρευσή του στο ήπαρ. Ωστόσο, είναι επίσης πιθανό μια διαφορετική ασθένεια να προκαλεί τη λιπίδωση, η οποία συνήθως αποκλείεται με ενδελεχή κλινική εξέταση.
3. Υποβιταμίνωση (ανεπάρκεια βιταμίνης Β1)
Η βιταμίνη Β1 (θειαμίνη) παίζει ουσιαστικό ρόλο στο σώμα, βοηθώντας στην παροχή ενέργειας σε όλα τα κύτταρα του ερπετού. Γι ‘αυτό το λόγο, μια ανεπάρκεια αυτής της ουσίας προκαλεί παράλυση, αδυναμία και σπασμούς. Στην περίπτωση των γενειοφόρου δράκους, η ανεπάρκεια θειαμίνης μπορεί να οφείλεται σε μια δίαιτα που δεν περιέχει φρέσκα λαχανικά.
4. Δυσέκδυση
Δυσέκδυση αναφέρεται σε οποιοδήποτε πρόβλημα έχουν τα ερπετά κατά την τήξη τους. Αυτές οι περιπτώσεις προκαλούνται συνήθως από χαμηλή υγρασία στο περιβάλλον, αλλά εμπλέκονται και ορισμένες παρασιτώσεις και άλλες παθήσεις. Οι περιοχές που επηρεάζονται περισσότερο είναι τα δάχτυλα των ποδιών, η ουρά και τα πόδια.
Το νεκρό δέρμα προκαλεί ένα φαινόμενο τουρνικέ, το οποίο εμποδίζει την κυκλοφορία του αίματος. Ως αποτέλεσμα, τα άκρα ατροφούν και τελικά χάνονται. Τα πιο εμφανή σημάδια δυσέκδυσης είναι οι αδιαφανείς ή υπόλευκες κηλίδες του δέρματος.
5. Στοματίτιδα
Στοματίτιδα είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια φλεγμονή του στόματος, το οποίο μπορεί να οφείλεται σε πολλά διαφορετικά παθογόνα. Στους γενειοφόρους δράκους, αυτό συνήθως προκαλείται από βακτήρια που εκμεταλλεύονται την ευαισθησία των δοντιών τους. Αυτό συμβαίνει επειδή η οδοντική δομή αυτών των ζώων είναι αρκετά εύθραυστη και τα προδιαθέτει σε μόλυνση.
6. Ακάρεα
Εξωπαράσιτα όπως τα ακάρεα είναι επίσης κοινά στο δέρμα των ερπετών. Στην πραγματικότητα, είναι τρεις διαφορετικά ακάρεα που μπορεί να εισβάλουν σε γενειοφόρους δράκους και να εγκατασταθούν στις πτυχές του δέρματός τους. Το πρόβλημα με αυτή την παρασίτωση είναι η εμμονή της, γιατί, χωρίς την κατάλληλη θεραπεία, είναι δύσκολο να εξαλειφθούν εντελώς.
Επιπλέον, συνιστούμε να καθαρίζετε συνεχώς τον βιότοπο του άρρωστου γενειοφόρου δράκου για να αποφύγετε μελλοντικές μολύνσεις.
7. Ασθένεια κίτρινου μύκητα
Αυτή η ασθένεια προκαλείται από έναν παθογόνο μύκητα που εισβάλλει στο δέρμα γενειοφόρου δράκους. Σαν άποτέλεσμα, προκαλεί μια πολύ εμφανή κίτρινη δερματίτιδα που εξαπλώνεται καθώς εξελίσσεται η μόλυνση. Αυτή η παθολογία μπορεί να είναι θανατηφόρα εάν αφεθεί να εμπλακεί, καθώς επηρεάζει επίσης τα εσωτερικά όργανα και προκαλεί πολυσυστηματική αποτυχία.
Η διάγνωση απαιτεί από έναν επαγγελματία να ελέγξει τις βλάβες και να επιβεβαιώσει την παρουσία του μύκητα. Όσον αφορά τη θεραπεία, μόνο ένας κτηνίατρος μπορεί να προτείνει τα κατάλληλα αντιμυκητιακά και φάρμακα για τον έλεγχο της πάθησης. Ωστόσο, να έχετε κατά νου ότι δεν υπάρχουν ακόμα αποτελεσματικά φάρμακα που μπορούν να θεραπεύσουν την ασθένεια.
8. Λοίμωξη από ιό (αδενοϊός)
Οι αδενοϊοί είναι μια ομάδα παθογόνων που μπορούν να προκαλέσουν πολλά διαφορετικά προβλήματα σε γενειοφόρους δράκους. Γενικά, Τα περισσότερα από τα συμπτώματα σχετίζονται με το πεπτικό σύστημα, έτσι τα προσβεβλημένα κατοικίδια αποτυγχάνουν να αναπτυχθούν πολύ και παρουσιάζουν απώλεια βάρους. Τα πιο ευάλωτα ζώα είναι τα μικρά και τα νεογέννητα, αλλά υπάρχουν και ορισμένες περιπτώσεις σε ενήλικες.
Η μόλυνση μπορεί να ανιχνευθεί με διάφορες ιατρικές εξετάσεις, αν και τα τεστ νέας γενιάς (όπως η PCR) είναι κάπως πιο αποτελεσματικά. Ωστόσο, δεν υπάρχει επί του παρόντος αποτελεσματική θεραπεία για τους αδενοϊούς.
9. Εντερικές λοιμώξεις (σκώληκες και κοκκίδια)
Τα εντερικά παράσιτα είναι συχνά κοινά σε ζώα που τρέφονται με μη απολυμανμένα λαχανικά. Τα ενδοπαράσιτα (όπως τα κοκκίδια και τα σκουλήκια καρφίτσας) επηρεάζουν το έντερο του κατοικίδιου ζώου και είναι τα πιο κοινά σε αυτή την περιοχή. Γενικά συμπτώματα είναι λήθαργος, διάρροια και απώλεια βάρους. Σε σοβαρές προσβολές από σκώληκα, μπορεί να συμβεί εντερική πρόσκρουση.
10. Εντερική πρόσκρουση
Οι γενειοφόροι δράκοι συχνά καταναλώνουν κατά λάθος μέρος του υποστρώματος τους, με αποτέλεσμα να εισχωρεί στο πεπτικό τους σύστημα και να προκαλεί κάποια προβλήματα. Είναι σημαντικό να επιλέξετε καλά αυτή την πτυχή του οικοτόπου. Διαφορετικά, υποστρώματα όπως άμμος, χαλίκι ή πριονίδι μπορεί να συσσωρευτούν στο έντερο του ζώου και να προκαλέσουν πρόσκρουση (απόφραξη).
11. Λοιμώξεις του αναπνευστικού
Ο βιότοπος των ερπετών στεγάζει τις ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη μιας ποικιλίας βακτηρίων και ιών. Κατά συνέπεια, μικροοργανισμοί όπως τα βακτήρια ευδοκιμούν χωρίς τον κατάλληλο καθαρισμό. Για να κάνει τα πράγματα χειρότερα, η υγρασία επιτρέπει σε αυτούς τους παράγοντες να αιωρούνται στον αέρα και μπορούν να εισέλθουν στους πνεύμονες του κατοικίδιου ζώου, γεγονός που προκαλεί αναπνευστικές παθολογίες.
Για να αποφευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο να υπάρχει εξαιρετικός αερισμός στο terrarium. Αυτό θα αποτρέψει τον αέρα από το να γίνει πολύ πυκνός και θα αποτρέψει τα βακτήρια από το να έχουν τις κατάλληλες συνθήκες για να αναπτυχθούν. Να θυμάστε ότι είναι επίσης ζωτικής σημασίας η διατήρηση της καθαριότητας του χώρου, καθώς τα κόπρανα και τα υπολείμματα τροφίμων είναι πηγές μόλυνσης που προάγουν αυτήν την παθολογία.
Οι περισσότερες από τις παθολογίες στα ερπετά μπορούν να αποφευχθούν με καλή συντήρηση του terrarium. Λάβετε υπόψη όλες τις βασικές ανάγκες του γενειοφόρου δράκου σας, διαφορετικά θα πρέπει να αντιμετωπίσετε τις ασθένειες και τις ασθένειές του. Εάν υπάρχουν αλλαγές στη συμπεριφορά ή τη σωματική διάπλαση του κατοικίδιου ζώου σας, τότε πηγαίνετε στον κτηνίατρο. Δεν βλάπτει ποτέ να κάνετε προληπτικό έλεγχο.
Μπορεί να σας ενδιαφέρει…