The Asian Koel: Χαρακτηριστικά, Ενδιαιτήματα και Αναπαραγωγή

The Asian Koel: Χαρακτηριστικά, Ενδιαιτήματα και Αναπαραγωγή

Το ασιατικό κοέλ έχει πολλά ονόματα, όλα ονοματοποιητικά, προς τιμήν του χαρακτηριστικού τραγουδιού του. Εδώ μπορείτε να μάθετε τα πάντα για αυτό το ιδιαίτερο πουλί.

Το ασιατικό κοέλ είναι ένα πολύ κοινό πουλί που κατοικεί στη Νότια Ασία και την Αυστραλία, γνωστό για το χαρακτηριστικό τραγούδι από το οποίο προέρχεται το όνομά του (μίξη μεταξύ κικ-κικ-κικ και κο-οοο, ανάλογα με το φύλο και τον πληθυσμό). Αν και είναι λίγο δύσκολο να εντοπιστεί, αναγνωρίζεται αμέσως μόλις τραγουδήσει.

Επιπλέον, ο τρόπος αναπαραγωγής του είναι από τους πιο γνωστούς στα εδάφη όπου ζει, καθώς παρασιτίζει τις φωλιές άλλων πτηνών. Για το λόγο αυτό, σε αυτόν τον χώρο, θα βρείτε ένα πλήρης περιγραφή της βιολογικής του σύνθεσης, καθώς αυτό το φτερωτό πουλί με τα κόκκινα μάτια αξίζει πολλής προσοχής. Εάν η περιέργειά σας έχει κινηθεί, μην σταματήσετε να διαβάζετε, γιατί θα λατρέψετε να μάθετε περισσότερα για αυτό το συναρπαστικό πουλί!

Ταξινόμηση και χαρακτηριστικά

Το ασιατικό κοέλ, του οποίου η επιστημονική ονομασία είναι Eudynamys scolopaceus, είναι ένα πουλί που ανήκει στην τάξη των Cuculiformesστα οποία πτηνά όπως ο κούκος (Cuculus canorus) ανήκουν επίσης. Τα πουλιά αυτής της τάξης χαρακτηρίζονται από το κυρτό και επίμηκες ράμφος τους, καθώς και το τραγούδι τους και τη συνήθεια τους να παρασιτούν τις φωλιές τους.

Το ασιατικό κοέλ ανήκει στο Cuculidae οικογένεια και στο Ευδύναμις γένος.

Η εμφάνιση αυτού του πουλιού δείχνει πολύ καθαρά τον σεξουαλικό τους διμορφισμό. Τα αρσενικά είναι εντελώς μαύρα, εκτός από μερικά λευκά σημάδια στην άκρη των φτερών, με μπεζ ράμφος και βαθυκόκκινα μάτια. Το θηλυκό, από την άλλη πλευρά, παρουσιάζει ένα σκούρο καφέ φτέρωμα διάστικτο με λευκό, με μια ριγέ ουρά.

Διαβάστε  The Cock-of-the-Rock: Habitat, Breeding, and Characteristics

Είναι μεσαίου μεγέθους πουλιά, που φτάνουν τα 40 εκατοστά (16 ίντσες) σε μήκος και ζυγίζουν περισσότερα από 300 γραμμάρια (λίγο πάνω από 10 ουγκιές). Τα νεαρά δείγματα έχουν φτέρωμα πιο παρόμοιο με αυτό του αρσενικού, αλλά θα αλλάξουν στο οριστικό τους χρώμα με την πρώτη ενήλικη τήξη τους.

Eudynamys scolopaceus.

Οικότοπος Koel

Κατά τις ψυχρότερες περιόδους του έτους, το ασιατικό κοέλ κατοικεί στη νότια Ασία, σε χώρες όπως το Ιράν, το Πακιστάν, η Ινδία, το Μπαγκλαντές και η Σρι Λάνκα, καθώς και στη νότια Κίνα. Την άνοιξη, πολλά από αυτά τα πουλιά μεταναστεύουν στην Αυστραλία για να αναπαραχθούν.

Είναι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που ακούγονται πιο συχνά – οι ενήλικες να καλούν να βρουν σύντροφο και οι νέοι να ζητιανεύουν για φαγητό. Είναι πολύ κοινά σε προαστιακές περιοχές και σε δάση με ψηλά δέντρα. Είναι εύκολο να τα δεις σε καλλιέργειες και ελαφρούς ελαιώνες, όπου βρίσκουν τροφή σε αφθονία και κατοικούν άλλα πουλιά παρόμοιου μεγέθους που μπορούν να παρασιτούν στην περίοδο αναπαραγωγής.

Τροφή

Το ασιατικό κοέλ είναι ένα παμφάγο πουλί που συγκεντρώνει στη διατροφή του φρούτα και μικρά ζώα. Το ράμφος τους έχει μεγάλη χωρητικότητα ανοίγματος, έτσι μπορούν να καταναλώνουν μερικά ολόκληρα φρούτα, καθώς και αυγά πτηνών. Αν και ως νεοσσοί έχουν κυρίως εντομοφάγο διατροφή, ως ενήλικες τρέφονται κυρίως με φρούτα.

Το ασιατικό κοέλ είναι ένας σημαντικός παράγοντας διασποράς του σανταλόξυλου (Άλμπουμ Santalum) σπόρους, αφού αναμείνουν τους σπόρους των καρπών του κοντά τους ή τους αφοδεύουν μακριά.

Ασιατική συμπεριφορά κοέλ

Αυτό το πουλί είναι ημερήσιο και μοναχικό. Αναζητά μόνο για άλλα είδη του να αναπαραχθούν την άνοιξη, όταν κάποια δείγματα μεταναστεύουν στην Αυστραλία. Πιθανώς η πιο μελετημένη συμπεριφορά του είναι η αναπαραγωγική. Όπως είπαμε, είναι πουλιά που παρασιτούν τις φωλιές άλλων ειδών για να εναποθέσουν εκεί τα αυγά τους και οι οικοδεσπότες τα μεγαλώνουν.

Διαβάστε  Οι λόγοι που οι πιγκουίνοι δεν μπορούν να πετάξουν

Αναπαραγωγή

Το θηλυκό γεννά συνήθως, το πολύ, 2 αυγά στη φωλιά του ξενιστή. Οι νεοσσοί, σε αντίθεση με άλλα είδη της οικογένειας των κούκων, δεν τραβούν τα αδέρφια που φιλοξενούν από τη φωλιά τους, αλλά ζουν μαζί τους. Η βιολογική μητέρα, επιπλέον, περιστασιακά πλησιάζει για να φέρει τροφή στα δικά της κοτοπουλάκια, μια συμπεριφορά που είναι επίσης ασυνήθιστη, αν και μπορεί να αφαιρούν αυγά από τον οικοδεσπότη για να γεννήσουν τα δικά τους.

Ανάλογα με την περιοχή στην οποία ζει, το ασιατικό κοέλ θα καταλαμβάνει φωλιές διαφορετικών ειδών παρόμοιου μεγέθους, όπως κοράκια, κολοκυθάκια ή κόκκινα κολοκυθάκια.

Τα μικρά περνούν κατά μέσο όρο 35 ημέρες στη φωλιά πριν πετάξουν και πετάξουν για πρώτη φορά. Η περίοδος αναπαραγωγής εμφανίζεται από τον Σεπτέμβριο έως τον Μάρτιο, κατά τη διάρκεια της οποίας ο νεοσσός θα μεγαλώσει στο διπλάσιο του μεγέθους του. Αν εκκολαφθεί σε φωλιά μικρότερου είδους, η δουλειά των θετών γονέων θα είναι πολύ κουραστική για αυτούς, καθώς η ζήτηση για τροφή θα είναι πολύ μεγαλύτερη.

Κατάσταση διατήρησης

Eudynamys scolopaceus.

Προς το παρόν, αυτό το πουλί βρίσκεται σε κατάσταση Ελάχιστη ανησυχία (LC) σύμφωνα με την IUCN. Ωστόσο, ο πληθυσμός του θεωρείται σταθερός γιατί δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία για αυτούς.

Αυτό το πουλί, για ένα διάστημα, αιχμαλωτίστηκε από τη φύση για να εγκλωβιστεί ως κατοικίδιο, ειδικά στην Ινδία. Το είδος διακινείται επίσης διεθνώς ως καλλωπιστικό πουλί και καταναλώνεται ως τροφή σε τοπικό επίπεδο. Πρόσφατα, μια μελέτη εντόπισε διάφορες αιτίες θνησιμότητας στους πληθυσμούς, όπως εναέρια σακουλίτιδα, ασπεργίλλωση, ψιττάκωση ή μυοκαρδίτιδα.

Αν και συγκεκριμένες περιοχές όπου είναι γνωστό ότι αναπαράγονται και τρέφονται έχουν προστατευθεί, υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει με το ασιατικό κοέλ, ειδικά όσον αφορά τη μελέτη. Λοιπόν, ας συνεχίσουμε να ευαισθητοποιούμε για αυτά τα παραμελημένα είδη, τα οποία χρειάζονται επίσης βοήθεια για να επιβιώσουν.

Διαβάστε  Τα μικρότερα πουλιά στον κόσμο

Μπορεί να σας ενδιαφέρει…

Όλες οι αναφερόμενες πηγές εξετάστηκαν διεξοδικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, το νόμισμα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου κρίθηκε αξιόπιστη και ακαδημαϊκής ή επιστημονικής ακρίβειας.

  • Pizzey, G. and Knight, F. 1997. Οδηγός πεδίου για τα πουλιά της Αυστραλίας. Angus and Robertson, Σίδνεϊ.
  • Strahan, R. (επιμ.) 1996. Finches, Bowerbirds και άλλοι περαστικοί της Αυστραλίας.Angus and Robertson και ο Εθνικός Φωτογραφικός Δείκτης της Αυστραλιανής Άγριας Ζωής, Σίδνεϊ.
  • BirdLife International. 2016. Eudynamys scolopaceus. Η Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN 2016: e.T22684049A93012559. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22684049A93012559.en. Πρόσβαση στις 15 Δεκεμβρίου 2022.
  • Το Αυστραλιανό Μουσείο. (σ. στ.). Eastern Koel (πρώην Common Koel). https://australian.museum/learn/animals/birds/eastern-koel/
  • Manjunatha, V., Rout, M., Satish, R., Muniyellappa, HK, & Byregowda, SM (2019). Διάγνωση διαφόρων παθολογικών καταστάσεων που προκαλούν θνησιμότητα σε ασιατικά κοέλ (Eudynamys Scolopaceus). Indian Journal of Animal Research, 53(10), 1367-1371.