Σαλιγκάρι Quimper: Χαρακτηριστικά και βιότοπος

Σαλιγκάρι Quimper: Χαρακτηριστικά και βιότοπος

Το σαλιγκάρι του Quimper είναι ένα πλάσμα του οποίου το κέλυφος είναι μεγαλύτερο από το κανονικό. Επιπλέον, είναι πιο πεπλατυσμένο πλευρικά, ώστε να ξεχωρίζει ακόμα περισσότερο με γυμνό μάτι.

Το σαλιγκάρι Quimper είναι επιστημονικά γνωστό ως Elona quimperiana. Παραδοσιακά έχει συμπεριληφθεί στην οικογένεια Xanthonichidae, αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία που βρέθηκαν σε πρόσφατες μελέτες, οι ειδικοί θεωρούν τώρα ότι θα έπρεπε να είναι σε μια νέα οικογένεια, που ονομάζεται Elonidae.

Τα πρώτα δείγματα αυτού του ιδιόμορφου είδους βρέθηκαν στο Quimper, αν και είχαν ταξινομηθεί εσφαλμένα. Μόνο όταν βρέθηκαν ξανά στη Χώρα των Βάσκων, οι πληθυσμοί τους περιγράφηκαν καλά. Εδώ θα σας πούμε περισσότερα για αυτό το περίεργο μικρό ζώο που δεν βρίσκεται μόνο στο γαλλικό έδαφος.

Highlights για την Elona quimperiana

Το σαλιγκάρι Quimper έχει ένα σκούρο καφέ σώμα σε αντίθεση με ένα εύθραυστο, πεπλατυσμένο κέλυφος, τρία εκατοστά (1,2 ίντσες) σε διάμετρο και ένα εκατοστό (0,4 ίντσες) σε ύψος. Αποτελείται από μια σπείρα πέντε ή έξι στροφών και έχει μια καφετιά απόχρωση, με κιτρινωπές αποχρώσεις, πάνω στην οποία είναι διατεταγμένο ένα σχέδιο πιο σκούρων κηλίδων. Αυτό το σχέδιο του δίνει το άλλο του όνομα: «spotted σαλιγκάρι».

Καμουφλάρει πολύ καλά με το περιβάλλον, οπότε δεν είναι πάντα εύκολο να το ξεχωρίσεις. Ωστόσο, σε πιο προσεκτική εξέταση, αυτό είναι είναι δυνατόν να εκτιμηθεί πόσο εντυπωσιακό είναι το σχέδιο του κελύφους του. Κάποιοι μπορεί να το περιγράψουν ακόμη και ως “τιγρέ”.

Πηγή: Basozaina | Diariovasco.com

Τροφή

Η διατροφή του σαλιγκαριού Quimper αποτελείται κυρίως από ρίζες και μυκήλια μανιταριών, δηλαδή το βλαστικό μέρος των μυκήτων. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι πιθανό αυτό το ζώο να κάνει κοπροφαγία και νεκροφαγία.

Συνήθειες και συμπεριφορά

Όπως και άλλα είδη, αυτά τα σαλιγκάρια δεν είναι πολύ δραστήρια ζώα και, εκτός από τις βροχερές μέρες, έχουν νυχτερινές συνήθειες. Σημειωτέον ότι αυτή η χαλαρή συμπεριφορά εντείνεται τους χειμερινούς μήνες, όταν πραγματοποιούν ατελή χειμερία νάρκη σε μικρές στοές. Επίσης, τους θερμότερους καλοκαιρινούς μήνες διατηρούν στιγμές λήθαργου.

Κύκλος ζωής

Σύμφωνα με παρατηρήσεις που έγιναν στη Βρετάνη, αυτό το είδος είναι χαρακτηρίζεται από δύο αναπαραγωγικές περιόδους, που συμπίπτουν με την άνοιξη και το φθινόπωρο.

Μετά τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους, φθάνουν σε σεξουαλική ωριμότητα και στη συνέχεια αρχίζουν να γεννούν τα αυγά τους σε κοιλότητες του μετρό ή σε μέρη όπως τρύπες σε κούτσουρα ή κάτω από πέτρες.

Επιπλέον, όπως και με άλλα σαλιγκάρια, μερικά από τα κύρια αρπακτικά τους είναι σκαντζόχοιροιπτηνά όπως οι τσίχλες και ορισμένα μεσαίου μεγέθους σκαθάρια.

Κατάσταση οικοτόπων και διατήρησης

Η παρουσία του δεν περιορίζεται στη γαλλική περιοχή. Εκτείνεται επίσης σε όλη τη βιογεωγραφική περιοχή του Ατλαντικού της Ιβηρικής χερσονήσου, από τη Γαλικία έως τη Ναβάρρα, καθώς και τη νότια Λα Ριόχα.

Το σαλιγκάρι του Quimper έχει α προτίμηση για φυλλοβόλα δάση οξιάς, βελανιδιάς ή καστανιάς, όπου η υγρασία είναι σχεδόν μόνιμη. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε παρόχθια δάση ή σκιερές περιοχές όπου το νερό είναι συνεχώς διαθέσιμο.

Διαβάστε  The Fried Egg Jellyfish: Κατανομή, Χαρακτηριστικά και Σίτιση

Μεταξύ των βιοφυσικών παραγόντων που καθορίζουν άμεσα την επαρκή συντήρηση του είδους είναι η διατήρηση μεγάλων δασικών συστάδων και η παρουσία λίθων, πρέμνων και κλαδιών όπου μπορούν να καταφύγουν.

Το σαλιγκάρι Quimper είναι ένα είδος αναγνωρισμένου ενδιαφέροντος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, γι’ αυτό περιλαμβάνεται στα παραρτήματα II και IV της Οδηγίας για τους οικοτόπους 92/43/EEC και στο Παράρτημα II της Σύμβασης της Βέρνης.

Επί του παρόντος, η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) θεωρεί ότι ο κίνδυνος διατήρησής της είναι «Μικρή ανησυχία», λόγω της ευρείας διάδοσής του.

Η ευρεία γεωγραφική διασπορά, που παλαιότερα συνδεόταν με μια τεχνητή εισαγωγή, τώρα φαίνεται να δικαιολογείται από την εξαφάνιση των ενδιάμεσων πληθυσμών κατά την περίοδο των παγετώνων.

Αυτή η τελευταία υπόθεση υποστηρίζεται γενετικά, αφού η αλληλουχία του μιτοχονδριακού DNA δείχνει την ύπαρξη δύο διαφορετικών γενεών. Αφενός, το σαλιγκάρι Quimper εκτεινόταν από τη Γαλικία έως την Κανταβρία –στην οποία ανήκει ο πληθυσμός της Βρετάνης– και, από την άλλη, η καταγωγή που περιοριζόταν στον πληθυσμό της Χώρας των Βάσκων.

Ένα ζώο που ζει σε μια λεπτή κατάσταση

Λόγω της καταστροφής του οικοτόπου του, το σαλιγκάρι Quimper βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε δύσκολη θέση. Δεν υπάρχουν πολλά δείγματα και οι πληθυσμοί τους είναι χαμηλής πυκνότητας. Εάν βρείτε ένα στο χωράφι, είναι καλύτερο να το αφήσετε ήσυχο και να προσπαθήσετε να μην το ενοχλήσετε.

Μπορεί να σας ενδιαφέρει…

Όλες οι αναφερόμενες πηγές εξετάστηκαν διεξοδικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, το νόμισμα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου κρίθηκε αξιόπιστη και ακαδημαϊκής ή επιστημονικής ακρίβειας.

  • Fernández, C. (2007). Αστουρνατούρα. Elona quimperiana (Férussac, 1821). Recuperado de https://www.asturnatura.com/especie/elona-quimperiana.html
  • Gómez, BJ; Madeira, MJ (2012). Sociedad Española de Malacología. Elona quimperiana. Recuperado de https://www.miteco.gob.es/es/biodiversidad/temas/espacios-protegidos/elona_quimperiana_tcm30-196960.pdf
  • Grupo de Investigación de Sistemática, Biogeografía y Dinámica de Poblaciones de la Universidad del País Vasco. (2017). Estudio del estado de conservación de Elona Quimperiana (Mollusca: gastropoda) en las zones de especial conservación de Álava y Bizkaia: Zec Gorbeia (ES2110009) y Zec Arkamo-Gibijo-Arrastaria (ES021). Recuperado de http://www.araba.eus/cs/Satellite?blobcol=urldata&blobheader=application%2Fpdf&blobheadername1=Content-disposition&blobheadername2=pragma&blobheadervalue1=inline%3B+filename%3D&blobheadervalue2=public&blobkey=id&blobtable=MungoBlobs&blobwhere=2bwhere=49e2s
  • Vialatte, A., Guiller, A., Bellido, A., & Madec, L. (2008). Η φυλογεωγραφία και η ιστορική δημογραφία του λουζιτανικού σαλιγκαριού Elona quimperiana αποκαλύπτουν την επιβίωση σε απροσδόκητα ξεχωριστά παγετώδη καταφύγια. BMC Evolutionary Biology, 8(1), 1-13.
  • Raven, JH Νεανικά κοχύλια της Elona quimperiana (Férussac, 1821) (Gastropoda: Elonidae). Έλωνα, 3, 48-49.
  • Gómez Moliner, BJ & Seddon, MB (2017). Elona quimperiana. The IUCN Red List of Threatened Species 2017: e.T7658A85564390. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2017-3.RLTS.T7658A85564390.en.